New Era

شروع ترمه، رفتم همه‌ی کارا و طرحای نیمه‌تموم نقاشی رو گذاشتم کنار، رنگارو جمع کرد، پالتها=شیشه‌ی میز تحریرمو شستم و همه‌ی قلم، قلمو، مرکب‌ها رو تو جعبه گذاشتم. تنها کاری که گذاشتم بمونه همون بود... کمیک‌ها رو هم جمع کردم. یادمه چقدر تو همین آدرس از کمیک بدی گفتم! ولی بخوام با خودم صادق باشم هیچی بیشتر از یه دل سیر کمیک خوندن نمیچسبه مگر دیدنشترم داره شروع می‌شه و روزمره‌های خوب و بد که بای New Era...

برای من جالبه تا وقتی دستمون بازه به چیزایی که داریم راضی نیستیم، مثلا از اینکه چجوری جوونیمونو میگذرونیم، چجوری دغدغه‌ی آینده خوشی‌هامونو غیر دلچسب می‌کنه،‌ ... ولی وقتی مریض میشیم یا عزیزیمون با مرگ دستو پنجه نرم می‌کنه همون زندگی‌ای که غیر دلچسب و نارضایت بخش و آشوب‌گر بود برای هر ثانیه بیشتر تجربه کردنش تقلا می‌کنیم.  وقتی می‌فهمیم کسی که دوستش داریم شاید ۱سال نهایتا زنده بمونه و از ای New Era...

شروع ترمه، رفتم همه‌ی کارا و طرحای نیمه‌تموم نقاشی رو گذاشتم کنار، رنگارو جمع کرد، پالتها=شیشه‌ی میز تحریرمو شستم و همه‌ی قلم، قلمو، مرکب‌ها رو تو جعبه گذاشتم. تنها کاری که گذاشتم بمونه همون بود... کمیک‌ها رو هم جمع کردم. یادمه چقدر تو همین آدرس از کمیک بدی گفتم! ولی بخوام با خودم صادق باشم هیچی بیشتر از یه دل سیر کمیک خوندن نمیچسبه مگر دیدنش ترم داره شروع می‌شه و روزمره‌های خوب و بد که با New Era...

عذاب وجدان دارم. مدام از خودم می‌پرسم از امکاناتی که دارم نهایت استفاده رو می‌کنم؟ قدر داشته‌هامو می‌دونم؟ واقعا درسته که دارم وقت خودمو صرف هم‌چین کارایی می‌کنم؟ اگه همین فردا مجبور شم تک و تنها مسئولیت زندگی فقط خودمو به عهده بگیرم از پسش برمیام؟ خیلی وقتا به سرم می‌زنه تغییرات اساسی تو روند زندگیم ایجاد کنم ولی...  عذاب وجدان،‌ چیزیه که در جواب همه‌ی این تردیدها به سراغم میاد. و اینجور مواقع با New Era...